جایگاه قسم در بین مردم لر

هرچند شرایط زندگی عشایر موجب آگاهی کم اینان از اعتقادات

صحیح اسلامی است ، با این وجود اعتقادات مذهبی آنها

 بسیار ریشه دار است . این اعتقادات در تار و پود زندگی

 آنها نفوذ کرده است و تاثیرات

 عمیقی بر بسیاری از رفتارها و هنجارهای فرهنگی _ اجتماعی

 عشایر

 قوم لر دارد . در این بین " قسم " یکی از بارزترین و مشخص ترین

 هنجار هایی است که ریشه در اعتقادات مذهبی این قوم

 دارد و به اعتقاد بسیاری از محققان مهمترین وجه پایبندی آنها

به باورها و عقاید

 مذهبی است .

علاوه بر قسم به قرآن و ائمه بین هر یک از طوایف لر بسته به شرایط

 اقلیمی

 و فرهنگی نوع خاصی از " قسم " بر زبان رانده می شود . به طور مثال

 در بین بختیاری ها قسم به امامزاده ها و " پیر " های محلی

 چون شاهزاده احمد ، سلطان ابراهیم پیر فزک و یا اشیایی

 چون " دار " و " برد " و الفاضی چون تو میری

 ( تو بمیری ) ، دینم به نات و غیره مرسوم است .

حرمت قسم در بین عشایر قوم لر جایگاه ویژه ای دارد .

 اینان بسیار خود

را پایبند قول و قسم شان می دانند و همین امر گاهی موجب می شود

 اشخاص به دلیل اینکه در حالت غیر طبیعی قسمی یاد کرده اند ،

برای حفظ قداست قسم یاد شده و اعتبار و آبروی خویش عملی

خلاف معمول را انجام دهند .

قسم جایگاه ویژه ای در مناقشات و مناسبات اجتماعی عشایر دارد ،

محمد بهمن بیگی در این مورد چنین می نویسد " قسم بیشتر

در موردی به کار می رود که طرفین بدون توسل به مقامات حاکم

 بخواهند در حضور یکی از ریش سپیدان و با قضاوت او به دعوای

 خود پایان بخشند " وی در ادامه اینگونه بیان می دارد " اهمیت

قسم به حکم اینکه معاملات اغلب شفاهی و طبق قول

 و وعده انجام می گیرد

 ، می باشد "

در اکثر این گونه مناقشات همانگونه که آورده شد به دلیل

شفاهی بودن معاملات

 آخرین چاره جویی قسم دادن طرفین دعوی می باشد و با توجه

به اعتقادات

 بسیار زیاد عشایر قوم لر به مسئله قسم کمتر پیش می آید کسی قسمی

 به دروغ یاد کند .

 

منبع : وبلاگ مندیر بهارون